Δευτέρα, Ιουλίου 05, 2010

Ο κύκνος


Γαλανομάτα γυναίκα σε κέρινο τραπέζι,
στα μάτια με ρεμβάζει, πίνει γουλιά-γουλιά
το ύστερο ποτό. Ο χωρισμός είναι εδώ,
σαν θυελλώδης βροχή.
Θέλω το τελευταίο λουλούδι
να σού αγγίξω στο μάγουλο και οπτασία να χαθώ
από το παράθυρο.
Θα ’ναι η ανάμνησή σου ένας κύκνος
που αιμορραγεί.
Και το αίμα του το κόκκινο θα με γερνά, θα με γυρνά
σε άγνωστες θάλασσες μοναχικές.

Αργύρης Ντεγκούδης

(Σημείωση: Ο κ. Αργύρης Ντεγκούδης έγραψε αυτό το ποίημα στις 30 Μαρτίου 1995, όταν υπηρετούσε τη στρατιωτική του θητεία στην πόλη Δωρίσκος του Έβρου, σε συνεργασία με έναν συνάδελφό του και από τότε αχώριστο φίλο του, τον Νίκο Τ.). V.M.!

Δείτε το ιστολόγιο του κ. Αργύρη Ντεγκούδη

1 σχόλιο:

Argiris είπε...

Αγαπητε παναγιωτη τουμαση καταρχας ευχαριστω για την φιλοξενια της ποιησης μου εδω ,ειναι μια σελιδα οπου ο πλουραλισμος και οι φωνες των ποιητων μπορουν να ακουστουν και να αλαξουν την καθημερινη ρουτινα....!ο κοσμος εχει αναγκη απο ποιηση στον αντιποδα της πεζης κυνικοτιτας που κυριαρχει..πραγματι αυτο το ποιημα το εγραψα μαζι με τον αδελφικο μου φιλο ΝΙΚΟ πριν πολλα χρονια και ειναι απο τα αγαπημενα !!! με το περασμα του χρονου Ο ΚΥΚΝΟΣ θαρω εχει ανοιξει τα φτερα του και η ομορφια του λαμπει αιθερια..ΛΑΡΙΣΣΑ 05 07 10 ΑΡΓΥΡΗΣ.